അശാന്തി
ഇന്നലെ,
സിരകൾ
ത്രസിപ്പിച്ച
ഹൃദയത്തിന്റെ ഇടത്തേയറയിൽ
വച്ചാണ്
എന്റെ
ശ്വേതരക്താണുക്കൾ
അവളെ
തിരിച്ചറിഞ്ഞത്.
അവൾ
കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ
ദീർഘാംഗുലികളാൽ മറച്ച്
ലോലമെൻ ഹൃദയഭിത്തിയിൽ
മുഖം ചേർത്ത്...
ഉണർന്നു
നോക്കിയപ്പോൾ
നയാഗ്രാ
വെള്ളച്ചാട്ടത്തിനു പിന്നിൽ
ഭർത്താവിന്റെ
കവിളിൽ
ക്യൂട്ടക്സിട്ട
നഖങ്ങളാൽ നുള്ളി...
കണ്ട മാത്രയിൽ
എന്റെ കോൺ കോശങ്ങളിൽ
കാഴ്ച്ചയുടെ അശാന്തി വിതച്ച്
റെറ്റിനയുടെ പിന്നിലേയ്ക്ക്
അവൾ...............
വീണ്ടും,
ഞാൻ
കണ്ണുകളടച്ച്
ഹൃദയം തുറന്ന്
ഇന്നലെകൾക്കായി
കാത്തു കിടന്നു.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ