മജീഷ്യന്
ഫിറോസ് തടിക്കാട്
Blog : uzcommunications.blogspot.com
E mail :firozthadicadu@yahoo.com
Ph : 9446706338
സീന്‍ -1
വലിയൊരു മൈതാനം.ഒരു സ്റ്റേജില്‍ മാജിക് ഷോ നടക്കുന്നു. ആകാംക്ഷാഭരിതരായ പ്രക്ഷകര്‍ക്കു മുമ്പില്‍ മജീഷ്യനും സഹപ്രവര്‍ത്തകരും . വിലങ്ങുകളണിച്ച് സഹപ്രവര്‍ത്തകര്‍ മജീഷ്യനെ ഒരു പെട്ടിയിലാക്കുമ്പോള്‍ മൈക്കിലൂടെ വിവരണം കേള്‍ക്കുന്നു.
സുപ്രസിദ്ധ മജീഷ്യന് വിസ്മയങ്ങളുടെ തമ്പുരാന്‍ ശ്രീ വിസ്മയ രവിരാജ് ഈ പെട്ടിയില്‍ കിടന്നു കൊണ്ട് അതും വിലങ്ങുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ എന്തു വിസ്മയമാണ് സൃഷ്ടിക്കുന്നതെന്നു നമുക്കു നോക്കാം.
പ്രേക്ഷകരുടെ കണ്ണുകള്‍ പെട്ടിയിലേക്കു നീളുന്നു.അല്പം ബഹളത്തിലായ പിന്‍നിര ആരോ ശകാരിച്ചതു പോലെ നിശ്ശബ്ദരായി.പെട്ടിയുടെ കൊളുത്തുകള്‍ പൂട്ടി മജീഷ്യന്റെ സഹപ്രവര്‍ത്തകര്‍ താക്കോല്‍ക്കുട്ടം മൈതാനമധ്യത്തിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു.
സീന്‍ -2
പെട്ടിയില്‍ കിടക്കുന്ന മജീഷ്യനിലേക്ക് ക്യാമറ ചെല്ലുന്നു. വളരെയേറെ വേദികളില്‍ കാട്ടിയതെങ്കിലും എന്തോ പരിഭവം അയാളെ പിടികൂടിയിട്ടുണ്ട്. ചങ്ങലക്കുടുക്കുകള്‍ പൊട്ടിച്ച് പെട്ടിയ്ക്ക് താഴെയുള്ള ഇരുട്ടു മുറിയിലേക്കയാള്‍ എടുത്തു ചാടി.
സീന്‍ -3
“വിഭ്രമജനകമായ നിമിഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം നമ്മുടെ പ്രിയ മജീഷ്യന് എന്തു സംഭവിച്ചുവെന്ന് നമ്മുക്ക് നോക്കാം.” മൈക്കിലൂടെ കേള്‍ക്കുന്നു.
എല്ലാരും സ്റ്റേജിലൂടെ നോക്കിയിരിക്കെചിലര്‍ സ്റ്റേജിന്റെ വശങ്ങളിലും പിന്നിലും നോക്കുന്നു.
സീന്‍ -4
ഇരുട്ടറയില്‍ നിന്നിറങ്ങി വേഗത്തില്‍ നടക്കുന്ന മജീഷ്യന്റെ വഴിയില്‍ ഒരു തത്ത, ചിറകുകള്‍ ഒടിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു.
മജീഷ്യന് : ( ആത്മഗതം ) “ഈ തത്തയെ എനിക്കു പരിചയമുണ്ടല്ലോ.”
സീന്‍ -5
അതേ സ്റ്റേജില്‍ മജീഷ്യന് കഴുത്തില്‍ ചുറ്റിയിരുന്ന ഷാള്‍ എടുത്തു കുടയുന്നു. ഷാളില്‍ നിന്നും രണ്ടു പറവകള്‍ ആകാശത്തേയ്ക് പറന്നു പോയി.
സീന്‍ -4 ലേക്ക്
മജീഷ്യന് : “തത്തക്കുഞ്ഞേ , നിനക്കെന്തു പറ്റി. നിന്നെ ഞാന്‍ സ്വതന്ത്രനാക്കിവിട്ട് അല്പസമയം മാത്രമേ ആയുള്ളൂ.”
തത്ത : “പ്രിയ മാന്ത്രികാ , ഞാനങ്ങനെ പറന്നു പറന്നു മരങ്ങള്‍ നഷ്ടപ്പെട്ട ആകാശത്തിന്റെ ഉയരങ്ങളിലേക്ക് പറന്നുയര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഒരു ഗരുഡന്‍ എന്റെ ചിറകുകള്‍ കൊത്തിയൊടിച്ചു. മുമ്പേ പറന്ന ഇണയറിയാതെ ഞാന്‍ ഈ മണ്ണില്‍ വീണു പോയി. എന്നെ പറത്തിവിട്ടതുപോലെ ഒരിക്കല്‍ കൂടി ഈ ചിറകുകള്‍ നിവര്‍ത്തി എന്നെ ആകാശത്തെ കൂട്ടുകാരുടെ അടുത്തെത്തിക്കാമോ. ഞങ്ങള്‍ക്കു കൂടാന്‍ മരങ്ങള്‍ തരാമോ.”
മജീഷ്യന് : “കുഞ്ഞേ , എനിക്കതിനു ശക്തിയില്ല. എന്റെ കൈയടക്കം കൊണ്ടും സാങ്കേതികത കൊണ്ടും ഒരു സമൂഹത്തെ അല്പനേരം വിസ്മയിപ്പിക്കാനേ എനിക്കു കഴിയൂ. മാജിക് ഒരു കണ്‍കെട്ടു വിദ്യയാണ്. യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തില്‍ നിന്നും നിന്നെ രക്ഷിക്കാന്‍ എനിക്കാവില്ല. ഞാനൊരു മാജിക്കിന്റെ വഴിയിലാണ്., പൊയ്ക്കോട്ടെ.”
കൈയിലുണ്ടായിരുന്ന മാമ്പഴം തത്തയ്ക്കു നല്കി അയാള്‍ നടന്നകന്നു.
പെട്ടെന്ന് ഒരു ബാലന്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലുകളില്‍ കടന്നു പിടിച്ചു. ക്ഷീണിതനും ദുഃഖിതനുമായ ആ ബാലനെ മാന്ത്രികന്‍ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു.
മജീഷ്യന് : “കുഞ്ഞേ , നിന്നെ ഞാന്‍ എവിടെയോ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.”
ബാലന്‍ : “അങ്ങേയ്ക്ക് ഈ വേദി കെട്ടുവാന്‍ വേണ്ടി തുണുകള്‍ കുഴിച്ചിടുന്ന ജോലിയില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടിരുന്ന ഒരു ബാലനാണ് ഞാന്‍ . അങ്ങ് അത്ഭുതങ്ങള്‍ കാട്ടുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ ഉരുള്‍ പൊട്ടലില്‍ ഒലിച്ചു പോയ എന്റെ അച്ഛനമ്മമാരെ തിരിച്ചു തരാന്‍ അങ്ങേയ്ക്ക് കഴിയുമെന്ന് എനിയ്ക്കു തോന്നി. വലിയ വിശപ്പുമുണ്ട് എനിയ്ക്ക് . അങ്ങേയ്ക്ക് ഞങ്ങളെ രക്ഷിച്ചുകൂടെ.”
“സംഭ്രമജനകമായ നിമിഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം നമ്മുടെ മാന്ത്രികന്‍ എന്താണ് , എന്തത്ഭുതമാണ് കാട്ടുന്നതെന്ന് നമുക്ക് നോക്കാം.”
മജീഷ്യന് : “ഞാനല്പം തിരക്കിലാണല്ലോ കുഞ്ഞേ , കൈയടക്കവും സാങ്കേതികതയും കൊണ്ട് സൃഷ്ടിക്കുന്ന വിസ്മയമാണ് മാജിക്. അതിന് യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തില്‍ നിന്നും നിന്നെ രക്ഷിക്കാനാവില്ല. ഞാന്‍ നിസ്സഹായനാണ്.എന്നോട് ക്ഷമിക്കൂ.”
കോട്ടിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരു പൂവ് അവനു നല്കി വളരെ വേഗം കാലുകള്‍ ചലിപ്പിച്ച് അദൃശ്യതയിലേക്ക് മജീഷ്യന് നടന്നകന്നു.
സീന്‍ -6
വേഗത്തില്‍ നടക്കുന്ന മജീഷ്യന്റെ കാതുകളിലേയ്ക്ക് ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ കരച്ചില്‍ ചെന്നെത്തുന്നു. വഴിയരികില്‍ കീറിപ്പറിഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങളുമായി ഒരു പെണ്‍കുട്ടി കിടക്കുന്നു.
മജീഷ്യന് : “കുഞ്ഞേ നിനക്കെന്തുപറ്റി. നിന്നെ എവിടെയോ കണ്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ.”
ബാലിക : “അരമണിക്കുര്‍ മുമ്പ് അങ്ങ് സ്റ്റേജിലേയ്ക്ക് പ്രേക്ഷകരായ എന്നേയും മറ്റൊരാളേയും വിളിച്ച് അലമാരയ്ക്കുള്ളിലാക്കി അപ്രത്യക്ഷരാക്കിയില്ലേ.”
മജീഷ്യന് : “മകളേ , വര്‍ണ്ണം പൊഴിക്കുന്ന ബള്‍ബുകള്‍ക്ക് കീഴില്‍ വച്ച് നിന്നെ ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നില്ല.അലമാരയില്‍ നിന്നും നിന്നെ ഞാന്‍ അപ്രത്യക്ഷമാക്കിയല്ലോ.”
ബാലിക : “അലമാരയ്ക്കുള്ളില്‍ വച്ച് കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു നില്ക്കാന്‍ മാത്രമേ അങ്ങ് എന്നോടു പറഞ്ഞിരുന്നുള്ളൂ. അവിടെ വച്ച് ഞാന്‍ അയാളുടെ ബലാത്സംഗത്തിനിരയായി. എയിഡ്സ് ബാധിച്ചു മരിച്ച അച്ഛനമ്മമാരുടെ മകളാണ് ഞാന്‍. ഞാന്‍ മൂലം അയാളിലും അയാളില്‍ നിന്ന് ഈ സമൂഹം മുഴുവനും അതു പകരും. അങ്ങേയ്ക്ക് എയിഡ്സ് ബാധിതരല്ലാതാക്കി കാലത്തെ ഒരു മണിക്കൂര്‍ പിറകിലെത്തിക്കാന്‍ കഴിയില്ലേ.”
“ നമ്മുടെ മഹാമാന്ത്രികന്‍ വിസ്മയ രവിരാജിന്റെ മാജിക് ഷോ ബുക്ക് ചെയ്യാന്‍ നിങ്ങളുടെ അടുത്തുള്ള , ഇനി പറയുന്ന വിലാസവുമായി ബന്ധപ്പെടുക.”
മജീഷ്യന് : “കുഞ്ഞേ , ഞാന്‍ ഒരു മാജിക്കിന്റെ തിരക്കിലാണല്ലോ. കാലത്തെ പിന്നിലേക്ക് വലിച്ചെടുപ്പിക്കുന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തിലേക്ക് വരാന്‍ എനിക്ക് കഴിയില്ല. അലമാരിയില്‍ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷരാക്കിയതോടെ നിങ്ങളിലുണ്ടായിരുന്ന എന്റെ അധികാരം നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു.
ഞാന്‍ പഠിച്ച മാജിക്കിന്റെ പാഠങ്ങളില്‍ നിന്ന് നിന്നെ എനിക്കു രക്ഷിക്കാനാവില്ല. എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം.”
കോട്ടിലണ്ടായിരുന്ന ഒരു ലേസ് അവള്‍ക്ക് നല്കി മജീഷ്യന് വേഗം നടന്നകന്നു. തത്തയും ബാലനും ബാലികയും മജീഷ്യന്റെ ഓര്‍മ്മകളിലേക്ക് കടന്നു വരുന്നു. കൂടാതെ ഭൂമിയിലെ ദാരുണമായ പല സംഭവങ്ങളും. പട്ടിണിക്കോലമായ ആളുകള്‍ , വ്രണിതരായ രോഗികള്‍ , അപകടങ്ങളില്‍ തകര്‍ന്ന ജീവനുകള്‍ .
മജീഷ്യന്റെ വേഗത കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വരുന്നു. പെട്ടെന്നു നിശ്ചലനായി തിരികേ നടന്ന് പെട്ടിയുടെ താഴ്ഭാഗത്തു കൂടി പെട്ടിയില്‍ കയറി വിലങ്ങുകള്‍ ധരിച്ചു കിടക്കുന്നു.
“ ഇതാ ഈ പെട്ടി തുറക്കാന്‍ പോകുകയാണ്. വിസ്മയം പെട്ടിയിലോ പെട്ടിക്കു പുറത്തോ. ”
പെട്ടി തുറക്കുമ്പോള്‍ വിലങ്ങുകള്‍ ധരിച്ച് മജീഷ്യന് കിടക്കുന്നു. സഹപ്രവര്‍ത്തകര്‍ അത്ഭുതസ്തബ്ദരായി. ക്ഷീണിതനായി പെട്ടിയില്‍ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങിയ മജീഷ്യനെ പ്രക്ഷകര്‍ കൂകി വിളിക്കുന്നു.
“പൊളിക്കടാ സ്റ്റേജ് , എറിയെടാ അവനെ” എന്നിങ്ങനെ ആളുകള്‍ ആക്രോശിക്കുന്നു.
മജീഷ്യന് : ( തളര്‍ന്ന സ്വരത്തില്‍ ) “പ്രിയ പ്രേക്ഷകരേ .കൈയടക്കവും സാങ്കേതികതയും കൊണ്ട് നിങ്ങളെ കബളിപ്പിക്കാനേ എനിക്ക് കഴിയൂ. യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തില്‍ നിങ്ങളെ സഹായിക്കാന്‍ എനിക്കാവില്ല.”
ആളുകള്‍ സ്റ്റേജിലേക്ക് കയറുന്നു.മജീഷ്യന്റെ സഹപ്രവര്‍ത്തകര്‍ ഓടി രക്ഷപെടുന്നു.
സീന്‍ -7
കൈകാലുകള്‍ തകര്‍ന്ന് എറി കൊണ്ടുകലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി കിടക്കുകയാണ് മജീഷ്യന്. തകര്‍ന്ന വേദിക്കരികില്‍ ചെറിയ മുരള്‍ച കേള്‍ക്കാം. അപ്പോള്‍ ഒരശ‍രീരി കേള്‍ക്കുന്നു.
“കൈയടക്കവും സാങ്കേതികതയും കൊണ്ട് നിങ്ങളെ കബളിപ്പിക്കാനേ എനിക്ക് കഴിയൂ. യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തില്‍ നിങ്ങളെ രക്ഷിക്കാന്‍ , എന്നെപ്പോലും രക്ഷിക്കാന്‍ എനിക്കാവില്ല.”
___ശുഭം___
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ